Het VN verdrag is niet opgesteld om niet-westerse landen om de oren te slaan. Ook westerse landen moeten zich houden aan het door hen ondertekende verdrag. Meest prominente voorbeeld is Nederland die de rechtsgang verhinderd door mis-informatie en fatale termijnen, met name de rechten van het gezin.
De wereldbevolking, die belang hebben dat in de toekomst ook onze rechten eerbiedigd worden,
Dat de Nederlandse overheid de mensenrechten effectief en werkelijk uitholt. Desnoods hiervoor uit de EU te willen stappen. Onschuldige kinderen daadwerkelijk naar een land uitzet waar zij niet thuis zijn, noch horen. Gezinsvorming wordt gefrustreerd. Misinformatie en fatale termijnen gebruikt worden om te voorkomen dat mensenrechten in effect zijn. Jurisprudentie voorkomt door zaken te schikken. Fout beeld vormt. Derdelanders als kansarm, importbruid, parasitair, en bron van criminaliteit neerzet.
Het Europees Parlement onze rechten per wet, het Europees Hof per jurisprudentie,
Daar waar het rechten van de mens betreft:
Recht van rechtswege, en uitsluiting van recht pas na hoogste beroep. Niet alleen voor EU gerechtigden, maar ook de derdelanders, en de inwoners met nationaliteit van het land zelf.
Belangenafweging van mensenrechten die niet geweigerd kan worden. Ook niet na het verstrijken van een fatale termijn. Ook niet als geen geld betaald wordt voor die belangen afweging. En een afweging binnen twee weken (waar anders het recht ontstaat de afweging in het land zelf af te wachten).
Geen geld (leges ter besluitvorming, gerechtskosten ter rechtstoegang, en rechtsbijstandkosten ter verkrijgen van effectief recht) in zaken waar het om mensenrechten gaat.
Afschaffing van de fatale termijn, of de fatale termijn (van een maand) onmogelijk te maken door het te verhogen naar een minimum van vijf jaar.
Verplichting dat een besluit, belangen afweging, en mogelijkheid tot beroep medegedeeld wordt. Dat deze mededeling op papier wordt overhandigd. Dat een advocaat de besluitvorming op diens aanvraag medegedeeld wordt.
Onafhankelijke rechtspraak (afschaffing Raad van State), of toegang tot internationale rechters waarbij nationaal recht gepasseerd kan worden.
Gezinsherenigingsrichtlijn voor alle nationaliteiten, dus 2003/86 ook voor de burgers met de nationaliteit van de lidstaat zelf.
Recht om niet (tijdelijk) gescheiden van het gezin te moeten leven zoals EU burgers (2004/38), voor derdelanders, en de inwoners met de nationaliteit van de lidstaat zelf.
Het absolute recht op een gezinsleven, in de staat van herkomst, in alle staten waarvan tenminste een gezinslid de nationaliteit heeft, of zijn bron van inkomen, of zijn onverplaatsbare bezit (woning), met alle leden van dat gezin, zolang hij/zij het gezin zelf kan voorzien, en/of als hij bijdragen ter verzekering van zijn sociale rechten aan die lidstaat heeft afgedragen.
Het verbod derdelanders af te schilderen als een "import" goed, "kansarm". Als ook "economisch oninteressant" niet als legitiem argument te gebruiken waar het om gaat dat gezinnen bij elkaar kunnen zijn, cq daarvoor in het land moeten verblijven waar 1 van de leden al (vijf jaar) zijn wortels heeft.
Dezelfde rechten qua inkomen en leeftijd om een huwelijk aan te gaan, voor alle nationaliteiten, ongeacht de verblijf plaats van de (aanstaande) gezinsleden.
Erop toe te zien dat mensen die besluiten een gezin te vormen met een derdelander, niet in een beleid vallen dat erop gericht is de vorming van het gezin te voorkomen, omdat anders een recht van de ongewenste partner zou kunnen ontstaan. Zoals weigering bezoekvisa af te geven als het om een mogelijke partner gaat, als ook standaard zulke gezinnen voor de rechter te slepen voor een vermeend schijnhuwelijk, ook als daar helemaal geen indicaties voor voorhanden zijn.
Bescherming tegen de overheid: door ambtenaren vervolgbaar te maken voor misdaden tegen deze rechten.
Bescherming tegen de overheid, door bij gebleken inbreuk tegen de rechten, een verontschuldiging verplicht te stellen, als ook een schadevergoeding voor niet alleen bewijsbare materiële leed, maar ook de indirecte materiële leed, als ook het immateriële leed.